BIO

Członek Rady Fundacji Bezpieczna Cyberprzestrzeń – b. Dyrektor Departamentu Cyberbezpieczeństwa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Od 1994 roku w Urzędzie Ochrony Państwa, najpierw w Wydziale Badań Rozwoju i Wdrożeń Biura Szyfrów (następnie Biura Bezpieczeństwa Łączności i Informatyki). W latach 1998-2002 zastępca dyrektora Biura Bezpieczeństwa Łączności i Informatyki UOP, a w latach 2002-2006 zastępca dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Teleinformatycznego (DBTI) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Kierował pionem akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego nadzorując m.in. prace Laboratorium Ochrony Kryptograficznej, Laboratorium Ochrony Elektromagnetycznej i Laboratorium Ochrony Fizycznej DBTI ABW. Współautor koncepcji budowy środków ochrony informacji niejawnych oraz krajowego schematu badań i certyfikacji tych środków (m.in. z wykorzystaniem kryteriów ITSEC, Common Criteria oraz kryteriów krajowych). Współautor projektu ustawy o podpisie elektronicznym.

W latach 1998-2008 reprezentował Polskę w Komitecie Bezpieczeństwa Teleinformatycznego NATO, następnie NATO Information Assurance Sub-Committee (SC/4). Współautor dyrektyw i zaleceń technicznych opracowanych przez grupy robocze Komitetu Bezpieczeństwa Teleinformatycznego NATO. W latach 2006-2008 zastępca dyrektora ds. systemów SIS i VIS Władzy Wdrażającej Programy Europejskie MSWiA, gdzie pełnił funkcję krajowego lidera projektów włączenia organów administracji publicznej do Systemu Informacyjnego Schengen (SIS1+, SIS II) i Systemu Informacji Wizowej (VIS). Absolwent Wydziału Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, kierunek systemy informatyczne, specjalizacja: systemy operacyjne czasu rzeczywistego.