BIO

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1986), którą ukończył z wyróżnieniem. W 1989 roku zakończył Centrum Doskonalenia Oficerów, tzw. „Akademię Polową”, na kierunku dowódców batalionów. W latach 1992-1993 kontynuował naukę w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. Tam również ukończył kurs taktyczno-operacyjny (1998). W 2000 roku uzyskał dyplom Studium Polityki Obronnej, broniąc pracy na temat „Profesjonalne siły zbrojne jako podstawowy czynnik bezpieczeństwa narodowego”. W 2011 roku zdobył stopień doktora nauk o obronności.

Służbę wojskową rozpoczął po ukończeniu studiów w 42 Pułku Zmechanizowanym na stanowisku dowódcy plutonu w Żarach (1986-1987). Następnie pełnił funkcję dowódcy kompanii szkolnej przygotowującej kadry dowódcze Śląskiego Okręgu Wojskowego w tym samym pułku (1987-1989). Przeszedł do roli dowódcy kompanii zmechanizowanej w tymże pułku (1989-1990), po czym objął stanowisko szefa sztabu batalionu szkolnego (1990-1991). Kolejnym etapem jego kariery było dowodzenie 2 Batalionem Zmechanizowanym (1991-1992) oraz pełnienie funkcji starszego oficera operacyjnego w sztabie 42 Pułku Zmechanizowanym (1993-1994).

Po praktyce w Oddziale Szkolenia Bojowego Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu (1994-1995) został szefem szkolenia w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu (1995-1996), a następnie przeszedł na stanowisko szefa sztabu w tej samej brygadzie (1996-1999). W 1999 roku objął dowództwo 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu, które sprawował do 2003 roku, kiedy to rozpoczął służbę jako szef sztabu w dowództwie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu.

Po otrzymaniu nominacji generalskiej w 2005 roku ponownie został dowódcą 17 WBZ. W tym okresie był inicjatorem licznych zmian systemowych w zakresie pełnienia służby i systemu szkolenia. Był pomysłodawcą oraz realizatorem nowego modelu szkolenia strzelców wyborowych w wojskach lądowych oraz wdrożył do sił zbrojnych KTO Rosomak.

W 2007 roku, jako dowódca Brygadowej Grupy Bojowej, wraz z żołnierzami 17 WBZ uczestniczył w VIII zmianie PKW w Iraku. W bazie Delta w Al-Kut BGB wspólnie z irackimi siłami bezpieczeństwa i jednostkami koalicyjnymi przeprowadziła kilka operacji przeciwko rebeliantom, akcje pomocy humanitarnej i medycznej w prowincji Wasit.

W 2008 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy szefa Zarządu Planowania Strategicznego P-5 SG WP. W sierpniu 2009 roku objął dowodzenie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej i został mianowany generałem dywizji. W 2010 roku sformowana na bazie 17 WBZ i jednostek Dywizji Grupa Bojowa UE była pierwszym oddziałem bojowym zadeklarowanym przez Polskę do sił Unii Europejskiej. W latach 2010-2011 Czarna Dywizja przygotowała i skierowała do Afganistanu kolejno VIII i IX zmianę PKW, gdzie blisko 3000 żołnierzy pełniło służbę w ramach ISAF.

W latach 2012-2013 kierował Departamentem Strategii i Planowania Obronnego MON oraz uczestniczył w pracach międzyresortowego Zespołu Koordynacyjnego przy Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Pełnił funkcję pełnomocnika MON ds. reformy systemu zarządzania, kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi, a jego Departament wydał zatwierdzoną przez Radę Ministrów Strategię Rozwoju Systemu Bezpieczeństwa Narodowego.

Kierował pracami Zespołu przygotowującego Ustawę zmieniającą Ustawę o urzędzie MON, przyjętą przez Parlament i podpisaną przez Zwierzchnika Sił Zbrojnych, Prezydenta RP, 22 lipca 2013 roku. Dowodził Grupą Organizacyjną Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, stwarzając warunki do powstania DG RSZ od stycznia 2014 roku.

Od lutego 2014 roku był Radcą Koordynatorem Sekretarza Stanu w MON, a w lipcu tego samego roku został Dowódcą Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych, podlegającemu mu blisko 86 tysięcy żołnierzy Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych, Marynarki Wojennej oraz Wojsk Specjalnych. W 2016 roku przeprowadził część praktyczną największego po 1989 roku ćwiczenia ANAKONDA, w którym uczestniczyło ponad 30 tysięcy żołnierzy z 25 krajów. Przygotował zabezpieczenie szczytu NATO w Warszawie oraz pobytu Papieża Franciszka podczas Światowych Dni Młodzieży w Brzegach.

W wyniku różnicy zdań z kierownictwem MON o przyszłości Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej zakończył służbę wojskową. Po opuszczeniu armii założył fundację bezpieczeństwa i rozwoju STRATPOINTS, której jest fundatorem. Fundacja prowadzi programy pomocowe dla weteranów, a jej eksperci są niezależnym głosem w obszarze bezpieczeństwa.

W 2023 roku został wybrany do izby wyższej parlamentu. Senator przewodniczy Senackiej Komisji Obrony Narodowej.

Podczas swojej służby został wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Wojskowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyźnie, Gwiazdą Iraku, Medalem Honorowym Międzynarodowej Dywizji Centrum Południe. Podczas misji w Iraku został odznaczony przez prezydenta Salwadoru Medalem Zasługi. Trzykrotnie w 2006, 2007 i 2008 roku jednostka, którą dowodził, została wyróżniona Znakiem Honorowym Sił Zbrojnych. W 2008 roku Prezydent Rzeczypospolitej w uznaniu zasług wręczył mu Flagę Narodową. Jest również laureatem nagrody Buzdygan 2008.

Jest żonaty i ma troje dzieci. W czasie wolnym podróżuje, jeździ na nartach i motocyklu, pływa oraz spędza czas w lesie, preferując aktywny tryb życia.
Służba wojskowa:
1986-1987 – dowódca plutonu w 42 Pułku Zmechanizowanym w Żarach
1987-1989 – dowódca kompanii szkolnej przygotowującej na potrzeby
Śląskiego Okręgu Wojskowego dowódców drużyn i działonowych
operatorów bojowych wozów piechoty w 42 Pułku Zmechanizowanym w
Żarach
1989-1990 – dowódca kompanii zmechanizowanej w 42 Pułku
Zmechanizowanym w Żarach
1990-1991 – szef sztabu batalionu szkolnego w 42 Pułku
Zmechanizowanym w Żarach
1991-1992 – dowódca 2 Batalionu Zmechanizowanego w 42 Pułku
Zmechanizowanym w Żarach
1993-1994 – starszy oficer operacyjny w sztabie 42 Pułku
Zmechanizowanego w Żarach
1994-1995 – praktyka w Oddziale Szkolenia Bojowego Śląskiego Okręgu
Wojskowego we Wrocławiu
1995-1996 – szef szkolenia w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu
1996-1999 – szef sztabu w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu
1999-2003 – dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w
Międzyrzeczu
2003-2005 – szef sztabu w dowództwie 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w
Żaganiu
2005-2008 – dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w
Międzyrzeczu
2007 – dowódca Brygadowej Grupy Bojowej w ramach VIII zmiany PKW Irak
2008-2009 – zastępca szefa Zarządu Planowania Strategicznego P-5 w
Sztabie Generalnym w Warszawie
2009-2011 – dowódca 11 Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu
2012-2013 – Dyrektor Departamentu Strategii i Planowania Obronnego
MON
Od 12 sierpnia 2013 -Dowódca Grupy Organizacyjnej Dowództwa
Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w Warszawie
2014 – Radca Koordynator Sekretarza Stanu w MON
2015-2017 – Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych