BIO

Scenograf słowackiego pochodzenia od 25 lat zamieszkały w Warszawie. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie i Amsterdamie, od wielu lat współpracujący z największymi teatrami operowymi na świecie.

Od 1995 roku związany z Teatrem Wielkim – Operą Narodową. Najpierw jako współpracownik i asystent Andrzeja Majewskiego, później jako naczelny scenograf. To wtedy rozpoczął się proces kształtowania się wyrazistego stylu Kudlički, charakteryzujący się minimalistyczną kompozycją, sięganiem po nieoczywiste materiały w przestrzeni teatralnej czy też środki wyrazu przynależne innym dziedzinom, jak plastyka, film, sztuki wizualne, design. Od 1996 roku samodzielnie tworzy scenografie przede wszystkim do spektakli operowych.

Z powodzeniem współpracuje z czołowymi teatrami operowymi i festiwalami na świecie, m.in. z Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Royal Opera House w Londynie, Festiwalem w Aix-en-Provence, Théatre Royal de la Monnaie w Brukseli, Staatsoper Berlin, Washington Opera, Los Angeles Opera, Welsh National Opera w Cardiff, Theater an der Wien, Tokyo Bunka Kaikan, Opera du Rhin w Strasburgu, Semperoper w Dreźnie, San Francisco Opera, Oper Frankfurt, Operą Królewska w Sztokholmie i w Kopenhadze, Teatrem Maryjskim w Petersburgu lub Festspielhaus w Baden-Baden. Do realizacji swoich projektów operowych zapraszają go światowej sławy reżyserzy.

Zainteresowania zawodowe Borisa Kudlički nie ograniczają się tylko do opery. Współprojektował m.in. polskie pawilony na Expo w Hanowerze w 2000 roku i w Szanghaju w 2010 roku. Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje działalność wystawiennicza i projektowa. Współpracował przy projekcie ekspozycji stałej w Domu urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli. W Muzeum Narodowym w Warszawie zaprojektował dwie ważne ekspozycje: Guercino. Triumf baroku. Arcydzieła z Cento, Rzymu i kolekcji polskich oraz Brescia. Renesans na północy Włoch. Moretto-Savoldo-Moroni. Rafael-Tycjan-Lotto. Projektował nowe wnętrza Raffles Hotelu Europejskiego, restauracje Belvedere w Łazienkach Królewskich oraz Epoka w Warszawie, a także prywatne rezydencje.

Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień. W 2005 roku Instytut Teatralny przyznał mu nagrodę za scenografię do przedstawienia Ryszard II w Teatrze Narodowym. W 2025 roku został odznaczony przez Ministrę Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Dwukrotnie uhonorowano go słowacką Nagrodą Teatralną Dosky. Dwukrotnie również (2007, 2015) na Praskim Quadriennale zdobył Złoty Medal, a w 2011 roku był jego kuratorem generalnym. W 2023 roku otrzymał nominację International Opera Award w kategorii designer oraz nagrodę ministra kultury Słowacji za wyjątkowe zasługi w dziedzinie scenografii teatralnej na najważniejszych scenach operowych. W 2014 roku na Akademii Sztuk Pięknych uzyskał tytuł doktor w dziedzinie sztuki plastyczne.